cerkak 3

UDAN

Dekne natep mata kula sekedhap, nyekeli rambut teles sing nutupi rai kula, jentike nyekel lambe kula sing ngeter biru, sanget lembut, sanget nyaman saat kula mandeng matane, lajeng dekne nyingkirke  helai rambut basah sing nutupi parasku.

Sanget nyaman ku natep sendu matane, ia ngrangkul pundhaku, kaya ora pengin kula katisen, utawa derese udan sing nerpa kami, kini kula mulai ngrasakena secuil hantaran panas awaku, ngrasakake angete nafas sing ngembus ning kupingku,

 Ku rangkul erat tubuh iku, tubuh wong sing pas ning pelukan kula, tubuh salah sijining wong sing bisa gawe nyaman kula, ku tatep parase sing ayu kaya sumbadra, sanget luar biasa hebat kuasa gusti Allah sing wis nyiptakaken manungsa ayu kaya dekne, ia emang sempurna, ora ana celah kekirangan sing ana ning parase, lan kula ngrasa dadi menungsa sing beruntung sakdunia, amarga bisa karo kowe.

Tuhan, ijinke sekilas bayangane nyentuh kula meski sedhela, uga ben udan sing ngapus jejaku, tanpa gawa selembar memori, Tuhan apabila ana dina sawise kematian, kula korbanke wektu kanggo dekne, hembusan angin ing dina iku, mung dekne salahsijine wong sing berarti ning panguripanku.  

‘’ udan ora bakal mandheg “ celatune dekne mecahkena lamunan kula

‘’ ayoo kita mulih wae” celatuku karo mandeng parase sing pucet”

‘’ mas kuat, ora katisen,hehehe,” celatune karo ngguyu mesem”

‘’ ya mas kuat ko, lah kowe kuat ora, parasmu wis pucat kaya ngana,” celatuku karo menehi jaket kulitku marang awake dekne”

‘’ya mas, kula kuat ko,hehehe”

“ hayuuu kita mulih wae, kita mlayu ning etungan ketelu”

“ hayuuu mas, 1, 2, 3.

Kula nyekel keningku, dekne genggem tangan kula sing pucet, sontak kula natep haru parase sing ayu, kaget, saengga kula lali etungan iku, lan kula tembe sadar saat kula lan dekne mlayu bareng nantang derese udan, ninggalaken sepine halte bus.